logo

سولفات آهن سه ظرفیتی

:عنوان

سولفات آهن سه ظرفیتی

:فرمول شیمیایی

Fe2(SO4)3

:شماره استاندارد بین المللی

IGV000

:HR

مشخصات

عنوان:

سولفات آهن سه ظرفیتی ,

فرمول شیمیایی:

Fe2(SO4)3 ,

شماره استاندارد بین المللی:

IGV000 ,

HR:

,

فشار بخار :

,

چگالی نسبی:

,

حالت در دمای 25 °C:

,

شکل و حالت فیزیکی:

بلورهای سفید متمایل به خاکستری ,

توضیحات

سولفات آهن(III) (به انگلیسی Iron(III) sulfate با فرمول شیمیایی Fe2(SO4)3 که به فارسی زاج زرد یا زاج شتردندان و در منابع کهن قلقطار یا زاج رومی خوانده می‌شود، ترکیب شیمیایی با شناسه پاب‌کم ۲۴۸۲۶ است. که جرم مولی آن 399.88 g/mol (anhydrous)489.96 g/mol (pentahydrate) 562.00 g/mol (enneahydrate) می‌باشد. شکل ظاهری این ترکیب، بلورهای سفید متمایل به خاکستری است. سولفات آهن سه ظرفیتی کاربرد کمتری دارد چرا که از رطوبت بالایی برخوردار است.

تولید سولفات آهن سه ظرفیتی:

سولفات آهن(III) در مقیاس زیاد از طریق واکنش دادن اسید سولفوریک با یک محلول داغ از سولفات آهن و یک عامل اکسیدکننده (مانند اسید نیتریک یا هیدروژن پراکسید) تولید می‌شود.

سولفات آهن جهت کشاورزی :

آهن یکی از عناصر ضروری برای رشد همه گیاهان می‌باشد که باعث تشکیل کلروفیل و بالا بردن سبزینگی گیاه و افزایش رشد و گلدهی و باردهی محصول می شود و درصورت کمبود آن کلروفیل به مقدار کافی در سلولهای برگ ایجاد نمی‌شود و برگها رنگ پریده به نظر می‌‌آیند. البته بجز رگبرگها، کل سطح برگ زرد رنگ می‌شود وابتدا این علائم در برگهای جوان وقسمت بالای ساقه مشاهده می‌شود و به تدریج کل گیاه را در بر می‌گیرد.

مهمترین دلیل کمبود آهن زیادی بی کربنات در خاک می‌باشد. اغلب خاکهای ایران، مقدار قابل توجهی آهک دارند که ریشه گیاه با ایجاد شرایط ویژه ای در اطراف خود از قلیائیت خاک می کاهد و آهن مورد نیاز خود را تامین می‌کند. آبیاری سنگین و هر عاملی که تهویه خاک را کاهش بدهد موجب افزایش غلظت دی اکسید کربن در خاک می‌شود و در نتیجه از جذب آهن کاسته خواهد شد. واما اینکه چطور وچگونه ان را به گیاهان بدهیم.

سولفات آهن(III) در مقیاس زیاد از طریق واکنش دادن اسید سولفوریک با یک محلول داغ از سولفات آهن و یک عامل اکسیدکننده (مانند اسید نیتریک یا هیدروژن پراکسید) تولید می‌شود.

آهن یکی از عناصر ضروری برای رشد همه گیاهان می‌باشد که باعث تشکیل کلروفیل و بالا بردن سبزینگی گیاه و افزایش رشد و گلدهی و باردهی محصول می شود و درصورت کمبود آن کلروفیل به مقدار کافی در سلولهای برگ ایجاد نمی‌شود و برگها رنگ پریده به نظر می‌‌آیند. البته بجز رگبرگها، کل سطح برگ زرد رنگ می‌شود وابتدا این علائم در برگهای جوان وقسمت بالای ساقه مشاهده می‌شود و به تدریج کل گیاه را در بر می‌گیرد.

مهمترین دلیل کمبود آهن زیادی بی کربنات در خاک می‌باشد. اغلب خاکهای ایران، مقدار قابل توجهی آهک دارند که ریشه گیاه با ایجاد شرایط ویژه ای در اطراف خود از قلیائیت خاک می کاهد و آهن مورد نیاز خود را تامین می‌کند. آبیاری سنگین و هر عاملی که تهویه خاک را کاهش بدهد موجب افزایش غلظت دی اکسید کربن در خاک می‌شود و در نتیجه از جذب آهن کاسته خواهد شد. واما اینکه چطور وچگونه ان را به گیاهان بدهیم.